Ιστορία-Προέλευση του Tae Kwon Do
Μόνο αυτος που γνωρίζει απο που έρχεται γνωρίζει που πηγαίνει. (Κορεάτικο ρητό).
Η διάδοση του TAE KWON DO, στο πέρασμα του χρόνου απο μια σχετικά μικρή Ασιατική χώρα, προς τα έξω, είχε την δική της δύσκολη διαδρομή.
Υπήρχε μια θεωρία οτι το TAE KWON DO δεν γεννήθηκε στην Κορέα, αλλά είναι συνθεση πολεμικών τεχνών της Κίνας και άλλων Ασιατικών κρατών. Τα στοιχεία όμως δεν υποστηρίζουν αυτή την άποψη.
Στην Κορέα το πρώτο ισχυρό στοιχείο που αποδυκνύει την ύπαρξη μιας πολεμικής τέχνης που είναι προάγγελος του TAE KWON DO χρονολογείται στην περίοδο των 3 Βασιλείων. Στο Βασίλειο KOGURYO (37 π.Χ. - 66 μ.Χ.) βρέθηκε στον τοίχο ενός χτιστού τάφουμια τοιχογραφία που δείχνει 2 νεαρούς να αγωνίζονται με θέσεις και κινήσεις του TAE KWON DO.
Ο Ιάπωνας ιστορικός TATASHI SAITO στο βιβλίο του: "Μελέτη της κουλτούρας της αρχαίας Κορέας" γράφει: "Αυτές οι τοιχογρφίες αποδεικνύουν ότι οι ανθρώποι που ήταν στους τάφους, είχαν εξασκηθεί στο TAE KWON DO στην ζωή τους".
Στο Βασίλειο του PAEKJE (1800 π.Χ. - 600 μ.Χ.), οι πολεμικές τέχνες υποστηρίζονταν έντονα απο τους Βασιλείς. Το 320 μ.Χ. ο PIRYU, ο άρχοντας του PAECHE διέταξε να χτιστεί έναι προπονητικό κέντρο πολεμικών τεχνών στο κέντρο της πρωτεύουσας. Κάθε μήνα που γινόταν πανσέληνος, οργανόνονταν αγώνες που περιελάμβαναν ιππασία, κονταρομαχίες και αγώνες πάλης. Επίσης, κείμενα που σώζονται μέχρι σήμερα, αναφέρουν ότι: "στα αρχαία χρόνια, υπήρχε μια τέχνη αυτοάμυνας που χρησιμοποιούσε χέρια και πόδια".
Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη των πολεμικών τεχνών, της κουλτούρας και της ιστορίας της Κορέας έπαιξαν τα στρατιωτικά τάγματα του HWA RANG. Αυτό ήταν ένα σύστημα στρατιωτικής παιδείας και οργάνωσης της κοινωνίας, το οποίο δημιουργήθηκε απο τον 24ο Βασιλιά του Βασιλείου SILLA, του CHIN HUNG WANG (540 μ.Χ. - 576 μ.Χ.). Το σύστημα αυτό απευθύνονταν σε νεαρούς ευγενείς, οι οποίοι οργανόνονταν σε ομάδες και αφιερώνονταν στην εξάσκηση του σώματος και του πνεύματος, με σκοπό να υπηρετούν το SILLA. Η μέθοδος της εξάσκησης αυτών των ομάδων (HWA RANG) ονομάστηκε HWA RANG DO που σημαίνει " ο τρόπος της άνθισης του λουλουδιού". (HWA RANG σημαίνει "το λουλούδι της κυριαρχίας").Οι ομάδες αυτές εξασκούνταν εκτός των άλλων στο TAE KYON (η τέχνη της μάχης με τα πόδια), το SOOBAK (η τέχνη της μάχης με τα χέρια) οι οποίες είναι πρόδρομοι του TKD.
Μετά το τέλος της δυναστείας του SILLA, ακολούθησε η δυναστεία του KORYO (935 μ.Χ. - 1392 μ.Χ.). Το όνομα της Κορέας προέρχεται από αυτή την δυναστεία. Η περίοδος αυτής της δυναστείας χαρακτηρίζεται απο συνεχείς πολέμους ενάντια σε διάφορους εισβολείς. Επόμενο ήταν οι πολεμικές τέχνες να πάρουν τεράστια αξία.
Ο Βασιλιάς TAEJO ο οποίος ίδρυσε την YI δυναστεία, αντικατέστησε τον Βουδισμό με τον Κονφουκιανισμό και τον καθιέρωσε ως την επίθεση θρησκεία του κράτους. Η ηγετική τάξη, σύντομα υιοθέτησε τον Κονφουκιανισμό και ακολούθησε την θεωρία του τόσο στην πολιτικο-κοινωνική ζωή, όσο και στην ιδιωτική. Η θεωρία του Κονφούκιου υποστήριξε με πάθος της κλασσικές Κινέζικες σπουδές, ενώ ταυτόχρονα θεωρούσε υποδιέστερες τις σωματικές δραστηριότητες. Με αυτή την ιδεολογία, την οποία επέβαλε η ηγετική τάξη, η δημοτικότητα του SOOBAK και του TEA KYON άρχισε να μειώνεται.
Ευτυχώς για τις μετέπειτα γενιές, των μαθητών του TAE KWON DO, ένας Βασιλειάς της YI δυναστείας, ο CHONG - JO, είχε έντονο το ενδιαφέρον για τις πολεμικές τέχνες, που γεννήθηκαν στην Κορέα. Το 1790 μ.Χ. διέταξε τον στρατηγό LI DUK MOO, να συντάξει ένα επίσημο βιβλίο με όλες τις πολεμικές τέχνες που υπήρχαν στην Κορέα, περιλαμβανωμένων και των τεχνών χωρίς όπλα.
Αυτό το βιβλίο αποτελούσε, εγχειρίδιο των πολεμικών τεχνών της εποχής. Είχε ζωγραφισμένες κινήσεις πάνω σε σκαλιστά ξύλινα κομμάτια και αποτελούνταν από 40 περίπου σελίδες. Οι εικονογραφημένες κινήσεις και τα κείμενα, εξηγουν τις πολεμικές τέχνες κατά την διάρκεια της YI δυναστείας.
Η σρτατιωτική εκπαίδευση και η εθνική άμυνα συνέχισε να είναι παραμελημένη κατά την διάρκεια του 18ου και του 19ου αιώνα. Δεν υπήρχε καμιά διάθεση οργάνωσης της εκπαίδευσης στις πολεμικές τέχνες και έτσι οι τέχνες μεταδίδονταν από πατέρα σε γιό και σε μενονωμένες περιπτώσεις από τον δάσκαλο στον μαθητή, κάτω από μεγάλη μυστικότητα.
Με το κλείσιμο της YI δυναστείας (1909) η Κορέα κατακτήθηκε από τους Ιάπωνες και η εξάσκηση των πολεμικών τεχνών μειώθηκε ακόμα περισσότερο. Η Ιαπωνική κυβέρνηση κατήργησε και απαγόρευσε όλες τις παραδοσιακές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανωμένων των ομαδικών αθλημάτων και των πολεμικών τεχνών, σε μια προσπάθεια να καταστραφεί η Κορεάτικη ταυτότητα. Αυτή η απαγόρευση όμως έφερε αντίθετο αποτέλεσμα, αφού από αντίδραση οι Κορεάτες συνέχισαν να εξασκούνται κρυφά και με αυτόν τον τρόπο κρατήθηκαν ζωντανές οι Κορεάτικες πολεμικές τέχνες.
Μετά την απελευθέρωση της Κορέας (1945), το TAE KWON DO ξεκίνησε άλλον ένα γύρο ανάπτυξης. Λόγω της ξένης επιρροής, στις Κορεάτικες πολεμικές τέχνες, κατά την διάρκεια της Ιαπωνικής κατοχής, πολλοί δάσκαλοι είδαν την ανάγκη να ενωποιηθούν οι διάφορες Κορεάτικες πολεμικές τέχνες. Αμέσως μετά το τέλος του 2ου παγκόσμιου πολέμου, πολλοί δάσκαλοι επέστρεψαν στις παραδοσιακές Κορεάτικες πολεμικές τέχνες και τις ένωσαν οργανόνοντας ένα εθνικό σπόρ. Αυτής της ενοποίησης προηγήθηκαν τεράστιες συζητήσεις ανάμεσα στους δασκάλους για τον τρόπο με τον οποίο θα γινόταν αυτή η ενοποίηση, των διαφορετικών, σχολών πολεμικών τεχνών. Το πρώτο συνέδριο με θέμα αυτήν την ενοποίηση έγινε το 1945 χωρίς όμως, μεγάλη επιτυχία. Παρόλη την αποτυχία του συνέδριου, συνέχισε να είναι κυρίαρχη η ιδέα της ενοποίησης, με σκοπό να στανταριστεί μια κοινή μέθοδος διδασκαλίας σε όλη την χώρα.
Αυτό που ήταν ξεκάθαρο ήταν ότι όλοι οι δάσκαλοι έβλεπαν πως πρέπει να γίνει μια επιστροφή σε κάποια διακεκριμένη, παραδοσιακή, Κορεάτικη πολεμική τέχνη, η οποία να μην έχει καμμία επιροή από τις ξένες πολεμικές τέχνες. Τελικά, μετά από χρόνια, στην διάρκεια των οποίων έγιναν τεράστιες συζητήσεις και υπήρξαν έντονες αντιπαραθέσεις, οι δάσκαλοι των 6 σημαντικότερων σχολών , στις 11 Απριλίου 1955, σε ένα ειδικό συμβούλιο στο οποίο ηγείτο ο στρατηγός CHOI HONG HI αποφάσισαν να δημιουργηθεί μια νέα ενιαία πολεμική τέχνη το όνομα της οποίας θα ήταν TAE KWON DO.
Α) Ιστορία του Tae Kwon Do
Το Tae Kwon Do είναι μια πολύ παλιά πολεμική τέχνη της Κορέας με ιστορία 2.500 ετών. Στην παλαιά Κορέα υπήρχαν δυο πολεμικές τέχνες: το Tae Kyon και το Sumbaki όπου αυτές οι δυο τέχνες ενώθηκαν υπό την καθοδήγηση και τροποποίηση του στρατηγού Choi Hon Hi και γεννήθηκε - ιδρύθηκε το Tae Kwon Do το 1965.
Β) Χαρακτηριστικά του Tae Kwon Do
To Tae Kwon Do διαθέτει τα κατάλληλα χαρακτηριστικά και στοιχεία ώστε ο αθλούμενος να επιτύχει την ενθάρρυνση και την καλλιέργεια φυσικής, ηθικής και πολιτιστικής αγωγής του.
Αυτό ακούγεται δύσκολο και φουτουριστικό ειδικά εάν το δει κάποιος σε γενικότερο επίπεδο που αφορά ολόκληρες πόλεις, χώρες, έθνη ακόμα και την καλύτερη λειτουργία ολόκληρου του κόσμου, πράγματα – στοιχεία που μόνο οι πολεμικές τέχνες μπορούν να προσφέρουν.
Ειδικά όταν αυτή η πολεμική τέχνη είναι το Tae Kwon Do, που έχει σαν κύρια χαρακτηριστικά την επιστημονική χρήση του σώματος, τη συνεργασία του νου με το σώμα με σκοπό το μέγιστο αποτέλεσμα για τη μεθοδολογία της αυτοάμυνας.
Tae: Σημαίνει πηδώ, πετώ, λακτίζω ή συντρίβω με το πόδι
Kwon: Σημαίνει ρίχνω γροθιά ή καταστρέφω με γροθιά
Do: Είναι ο τρόπος, τέχνη, μυαλό, προκειμένου να εκτελέσουμε όλα τα προηγούμενα.
Γ) Αγωνίσματα
Η Αθλητική Ομοσπονδία Tae Kwon Do Ελλάδος καθώς και η ΕΛληνική Ομοσπονδία Tae Kwon Do διοργανώνουν αγώνες αναγνωρισμένους από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού στους οποίους συμμετέχουμε διαρκως. Το Tae Kwon Do (τεχνικό και αγωνιστικό) χωρίζεται σε 5 επί μέρους αγωνίσματα (5αθλο).
- Ελεύθερη μάχη σώμα με σώμα (Free Sparing)
- Φόρμες (ατομικά Tul)
- Ομαδικές Φόρμες (ομαδικά Τul)
- Διαγωνισμό σπασιμάτων εδάφους (Crash test με τεχνικές χεριών και ποδιών)
- Διαγωνισμό εναέριων σπασιμάτων (Crash test με εναέριες τεχνικές χεριών και ποδιών)
Για το σκοπό αυτό ιδρύθηκε στον 6ο αιώνα μ.Χ. από τον βασιλιά Ching-Hung το Hwarang-Do, μία οργάνωση, όπου εισήχθηκαν ταλαντούχοι νέοι εκείνης της εποχής και διδάσκονταν το Zen. Η ιδέα αυτή εφαρμόστηκε σε διάφορες τέχνες, επιστήμες και εκτός των άλλων στην αυτοάμυνα. Έτσι τέθηκε ο θεμέλιος λίθος για την δημιουργία του Taekwon-Do. Από την ιδέα του Zen προέκυψε μία ανυπέρβλητη ισχύ για το κίνημα Hwarang-Do, που τελικά οδήγησε σε μία ειρηνική ένωση των τριών Βασιλείων υπό την ηγεμονία του Silla. Κατά την ακόλουθη δυναστεία του Silla καλλιεργήθηκε για 800 συνεχή χρόνια και τελειοποιήθηκε το Taekyon, έτσι ονομαζόταν τότε το Taekwon-Do. Επειδή όμως η εξωτερική αφορμή της διαμάχης με τα γειτονικά κράτη με τον καιρό εξαφανίστηκε, εφθάρη η δημιουργική δύναμη του λαού και τελμάτωσε η ανάπτυξη του Do (πνεύμα). Όταν τον 14ο αιώνα μ.Χ. ακολούθησε η δυναστεία των Lee, το Taekyon διατηρούνταν στη ζωή μόνο από μικρές ομάδες. Το 1910 επακολούθησε η κατάληψη της Κορέας από ιαπωνικά στρατεύματα και απογορεύθηκε δημοσίως η εξάσκηση του Taekyon. Έτσι όμως προέκυψε πάλι η έσχατη αφορμή, που είχε οδηγήσει κάποτε το Taekyon σε άνθηση: η εξωτερική απειλή. Ακριβώς αυτό οδήγησε ξανά στην εξάσκηση και την φροντίδα του Taekyon και τα δύσκολα χρόνια ξεπεράστηκαν χωρίς απώλειες.
Μετά την ήττα της Ιαπωνίας το 1945 υπήρχε το ενδιαφέρον, το Taekyon να γίνει προσιτό στη δημοσιότητα και γρήγορα επακολούθησε μία γενική διάδοση. Τότε προέκυψε ένα κίνημα υπό την καθοδήγηση του στρατηγού Choi, Hong Hi με απώτερο στόχο την νέα κατάταξη του Taekyon και τον σχεδιασμό μίας ευρείας εξωτερικής οργάνωσης. Στα πλαίσια της νέας κατάταξης ο στρατηγός Choi με την βοήθεια μίας επιτροπής, που μέλη της ήταν σημαντικές προσωπικότητες της Κορέας, άλλαξε το όνομα σε Taekwon-Do, που σημαίνει "Δρόμος του ποδιού και του χεριού". Το 1965 μία αποστολή υψηλών φορέων Dan ξεκίνησε από την Κορέα, για να διαδόσει το Taekwon-Do σε όλο τον κόσμο. Μέλος της αποστολής ήταν επίσης ο Grandmaster Kwon, Jae-Hwa. Από τότε διδάσκεται η κορεάτικη πολεμική τέχνη και στην Ευρώπη.Infos: info@taekwon-do.gr
Taekwon-Do ονομάζεται η κορεάτικη πολεμική τέχνη της αυτοάμυνας με τα πόδια (Tae) και τα χέρια (kwon). Do σημαίνει πνεύμα. Taekwon-Do είναι κίνηση για το σώμα και το πνεύμα, εμπνέει σεβασμό, ευγένεια, μετροφροσύνη και αυτοκυριαρχία, προάγει τον συγχρονισμό, την συγκέντρωση και την αντίδραση, όπως επίσης την υπομονή και την καρτερία. Είτε πρόκειται για πρωταθλητές, είτε για αρχάριους, νέους ή ηλικιωμένους, το Taekwon-Do γυμνάζει εξίσου τις πνευματικές και τις φυσικές δυνάμεις, τις ικανότητες και προάγει την αρμονική συνεργασία μεταξύ των με την βοήθεια της μακρόχρονης προπόνησης. Το Taekwon-Do είναι πολύ περισσότερο από ένα συνηθισμένο άθλημα, είναι τρόπος ζωής. Είναι η εφ' όρου ζωής πρόκληση και ευκαιρία συγχρόνως, να διατηρήσουμε σψματική υγεία και πνευματική δύναμη μέχρι σε προχωρημένη υγεία. Αυτή η περιγραφή στοχεύει προπαντός στο να εξηγήσει το πνευματικό περιεχόμενο του παραδοσιακού Taekwon-Do, όπως αυτό διδάσκεται από τον μεγάλο δάσκαλο Kwon, Jae-Hwa. Όταν μιλάμε για αυτό το σύστημα του Taekwon-Do, εννοούμε κατά πρώτο λόγο το χωρίς επαφή Taekwon-Do, όπου ο απέναντι δεν θεωρείται ως αντίπαλος, αλλά ως εταίρος. Πίσω όμως από την χωρίς επαφή αντιμετώπιση του εταίρου κρύβεται κάτι πολύ περισσότερο και ουσιώδες, από ότι μόνο ο σεβασμός προ του αντιπάλου. Σε αντίθεση με το σύγχρονο, καθαρά αγωνιστικό Taekwon-Do, όπου ο σπουδαιότερος στόχος είναι ο γρήγορος εξοβελισμός (αποκλεισμός) ενός αντιπάλου, κάτι που συνεπάγεται μείωση της πληθώρας των κινήσεων σε λίγες αποτελεσματικές τεχνικές, ο εκτελών το παραδοσιακό Taekwon-Do διαμέσου της χωρίς επαφή αντιπαράθεσης έχει στη διάθεσή του ένα ευρύ φάσμα με δυνατότητες κινήσεων και τεχνικών. Με αυτό τον τρόπο προάγεται η προσωπική δημιουργικότητα, ούτως ώστε κατά την αντιπαράθεση με τον αντίπαλο, όπως σε μία <συζήτηση υψηλών τόνων>, να βρεθεί η αρμονία μεταξύ σώματος και πνεύματος. Με άλλα λόγια η φιλοσοφία του Taekwon-Do δεν είναι η καταστροφή του αντιπάλου, αλλά η διαμόρφωση της προσωπικότητας του ατόμου. |
ΤΙ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΕΧΩ ΜΕΣΩ ΤΟΥ TAEKWON-DO? Στο Taekwon-Do δεν προπονεί και βελτιώνει κανείς μόνο τη γενική φυσική του κατάσταση, αλλά βελτιώνεται ολόκληρο του μυοσκελετικό και καρδιοαναπνευστικό του σύστημα. Βελτιώνεται η δύναμη, ταχύτητα, ελαστικότητα, εκρηκτικότητα και η νευρομυική συναρμογή και συντονισμός. Επίσης σας βοηθάει στην καταπολέμηση του καθημερινού άγχους και στρές. Επίσης βελτιώνει τη πειθαρχία, το σεβασμό και την αυτοπεποίθηση. ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙ TAEKWON-DO? Ο καθένας ο οποίος έχει τη δύναμη και την αγαπη για μάθηση. Είτε άνδρας ή γυναίκα, είτε μικρός ή μεγάλος, πραγματικα ο καθένας μπορεί να μάθει Παραδοσιακό Taekwon-Do. Δεν πρέπει να είστε απαραίτητα δυνατός ή ευκίνητος, η θέληση αρκεί!! ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΒΙΑΙΑ ΜΕΣΩ ΤΟΥ TAEKWON-DO? Όχι!! Σε καμία περίπτωση αντιθέτως μάλιστα το παραδοσιακό Taekwon-Do διδάσκει την πειθαρχία, την ψυχραιμία, τον αυτοέλεγχο και το σεβασμό και ότι ο μόνος τρόπος για να λύσει κανείς ένα πρόβλημα ή μια παρεξήγηση είναι ο διάλογος. Απαιτείται μάλιστα πολύ περισσότερη δύναμη και αυτοπεποίθηση, ώστε να αποφύγει κανείς το ξυλοδαρμό παρά να εμπλακεί σε αυτόν. Εξάλλου έτσι διοχετεύεται η πλεονάζουσα ενέργεια στη προπόνηση, η οποία θα μπορούσε όντως να οδηγήσει σε λάθος δρόμο με αρνητικές συνέπειες. Τα παιδιά πρέπει να τηρούν τους κανονισμούς της σχολής με σεβασμό, με αποτέλεσμα τη καλύτερη σχολική τους συμπεριφορα. Εξασκούνται και σε τεχνικές και ασκήσεις, γεγονός που βελτιώνει τα επίπεδα της συγκέντρωσης σε ένα αντικείμενο για παρατεταμένο χρονικό διάστημα. |
Στο προσκήνιο του ασκησιολόγιου του παραδοσιακου Taekwon-Do βρίσκεται η ποικιλία και η ισορροπία που συμβαδίζουν αρμονικά. Εφαρμόζονται όλες οι μορφές προπόνησης και προπονούνται όλες οι πτυχές της φυσικής κατάστασης όπως αντοχή, δύναμη, εκρηκτικότητα, ευλυγισία και συντονισμός. Τηρείται ένα πλήρες πρόγραμμα εκγύμνασης με απαίτηση όλου του εύρους πολλές φορές των αρθρώσεων, γεγονός που προλαμβάνει ή ακόμα και βελτιώνει σημαντικά πολλές χρόνιες παθήσεις. Επίσης εφαρμόζεται η ορθοσωμική, όπως και σε πολλά αθλήματα της οικογένειας των Budo, γεγονός που συμβάλλει στη πρόληψη παθήσεων της σπονδυλικής στήλης. Όλα αυτά τα πλεονεκτήματα που αποκομίζεται ένας ασκούμενοςτου παραδοσιακού Taekwon-Do βοηθούν για μια καλή φυσική και ψυχολογική.
Δείξε σεβασμό και ακολούθησε τις οδηγίες του δασκάλου και όλων των μαύρων ζωνών. Απευθύνσου στον δάσκαλο με ''Kyosah-Nim / Κιοσανίμ''. Όταν απευθύνεστε στoν Grand Master Κwon, Jae-Hwa πείτε : Όλοι οι δάσκαλοι και μαθητές κάνουν μια υπόκλιση κατά την είσοδο και έξοδο από το χώρο του μαθήματος. Η ακρίβεια στην ώρα είναι επιθυμητή. Εάν κάποιος μαθητής για οποιονδήποτε λόγο αργήσει, παραμένει όρθιος στην άκρη του χώρου μαθήματος- προπόνησης και περιμένει ήσυχα σε στάση προσοχής μέχρι να του επιτρέψει ο δάσκαλος την είσοδό του. Οι μαθητές μιλούν τον δάσκαλο όρθιοι και σε στάση προσοχής. Σε περίπτωση που υποδείξει ο δάσκαλος σε ποια θέση να τοποθετηθεί ο μαθητής, ο μαθητής λέει ''Kyosah-nim / Κιοσανίμ, Sahbum-Nim / Σαμπονίμ εάν ο δάσκαλος είναι Grand-Master (από το 5. Dan και άνω), και Κwon-Sahbum-Nim / Κβόν Σαμπονίμ εάν είναι ο Grandmaster Kwon, Jae-Hwa / Kβόν Τσέ Χβά'' Το Dobok- η στολή είναι πάντοτε καθαρή και φρεσκοπλυμένη. Επιτρέπονται μόνο λευκές στολές. Στο αριστερό μανίκι είναι ραμμένη η κορεάτικη σημαία (το κόκκινο μέρος πάνω!!) και στο αριστερό μέρος και μπροστά της στολής το σήμα της ομοσπονδίας. Τα πόδια καθώς και τα νύχια πρέπει να είναι πάντοτε καθαρά. Απαγορεύεται να φοράτε κοσμήματα, αλυσίδες, ρολόγια και οτιδήποτε μπορεί να σας τραυματίσει, κατά το μάθημα. Απαγορεύεται αυστηρώς το κάπνισμα. Απαγορεύεται η είσοδος-έξοδος στο χώρο του μαθήματος με παπούτσια. Απαγορεύεται η κατανάλωση τροφίμων η ποτών μέσα στη σχολή. Απαγορεύεται η οποιαδήποτε συζήτηση κατά την ώρα του μαθήματος. Δείχνουμε σεβασμό στους συμμαθητές μας και τηρούμε όλους τους χώρους της σχολής καθαρούς, σαν να είναι το σπίτι μας. Οι προχωρημένοι μαθητές βοηθούν τους αρχάριους, όπως αρμόζει στο παραδοσιακό Taekwon-do, αφού πάρουν την άδεια από τον δάσκαλο. Οποιαδήποτε ερώτηση γίνεται πριν ή μετά το μάθημα, ως ένδειξη σεβασμού. Το Τaekwon-do ή οποιαδήποτε άλλη τέχνη αυτοάμυνας εφαρμόζεται ΜΟΝΟΝ για να προστατέψουμε τον εαυτό μας ή την οικογένειά μας ή τους αδύναμους. Συνομιλίες περί ρατσισμού, θρησκείας και πολιτικής δεν είναι επιθυμητές. Στο Taekwon-do είμαστε όλοι μια μεγάλοι οικογένεια. Η μονομαχία δεν επιτρέπεται χωρίς την άδεια του δασκάλου. Κατά την απουσία του δασκάλου, ο πιο υψηλόβαθμος μαθητής είναι υπεύθυνος για το μάθημα και τον υπακούν όλοι οι μαθητές. |